In hoc signo vinces
Po siedmiu dniach okraszanych ciepłymi słowami polskiej poezji, autorów różnych, słowami często pękającymi w szwach codziennego życia, zagubionymi w teraźniejszości, popełniłem wpis Zmartwychwstanie i tam słowami Samuela Becketta przywołałem spektakl „Czekając na Godota”. Dosłownie po kilku minutach od ukazania go na stronie, dotarły do mnie poruszone głosy Czytelników, wyrażające oburzenie i niemałe zdziwienie, dlaczego właśnie ta scena, dlaczego ta ostatnia kwestia? Dziś więc, poświęcając swój czas, zdecydowałem by na kilka chwil przywołać uśmiech na twarzach tych, którym tego było za mało, oto cytat następny:
Estragon: What about hanging ourselves?
Vladimir: Hmm. It’d give us an erection.
Estragon: (highly excited). An erection!
Vladimir: With all that follows. Where it falls mandrakes grow. That’s why they shriek when you pull them up. Did you not know that?
Estragon: Let’s hang ourselves immediately!
