Polskie Studio Teatralne w Wilnie powstało w listopadzie 1960 roku jako Polski Zespół Dramatyczny przy Klubie Pracowników Łączności. Była to pierwsza tego typu instytucja artystyczna utworzona w Wilnie po II wojnie światowej. Do dziś pełni funkcję ważnego ośrodka kultury i jest miejscem spotkań polskiej inteligencji w Wilnie. Głównym celem Teatru jest promocja i upowszechnianie polskiej kultury teatralnej na Litwie oraz wspieranie dziedzictwa teatru na Pohulance i teatru „REDUTA” Juliusza Osterwy. Przez lata działalności Teatr wystawił ponad 90 spektakli i przedstawień, bazujących na różnych gatunkach dramatycznych, poetyckich i muzycznych.

Spektakle Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie były wystawiane na licznych scenach w Polsce, Niemczech, Łotwie, Czechach, Słowacji, Austrii, na Ukrainie, Białorusi, w Rosji i Wielkiej Brytanii. We wrześniu tego roku, na zaproszenie Teatru Nasz, artyści po raz pierwszy w historii odwiedzili Chicago.

W Chicago trwa V Kongres Teatru, a jednocześnie obchodzona jest 5. rocznica powstania „Teatru Nasz”. Artyści z Wilna przybyli z niezwykłym spektaklem muzycznym zatytułowanym „Na wileńskiej ulicy”. Pierwsza premiera tego spektaklu odbyła się przed widownią w sali koncertowej nowej siedziby Paderewski Symphony Orchestra w piątek, 22 września.

Spektakl ten narodził się z inspiracji i wizji kierowniczki Polskiego Teatru STUDIO w Wilnie, Lili Kiejzik. Jego celem jest ukazanie Wilna jako wielokulturowego i wielonarodowego miasta z okresu przedwojennego. Wówczas na scenie Teatru na Pohulance rozbrzmiewało polskie słowo, a znani polscy aktorzy tworzyli jeden z głównych ośrodków teatralnych ówczesnej Polski. Scenariusz spektaklu opiera się na wierszach Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, które powstały podczas jego pobytu w Wilnie, utworach Edwarda Hulewicza oraz znanych piosenkach z lat 30. i 40. Teksty śpiewane są głównie po polsku, ale także po litewsku i jidysz, co podkreśla wielokulturowy charakter tego miasta. Na scenie nie brakuje także wileńskiego humoru, charakterystycznego języka i wzruszających chwil.

Przedstawienie jest nasycone liryczną i sentymentalną atmosferą, wzbogacone o czarno-białe fotografie przedwojennego Wilna. Te zdjęcia przenoszą nas w atmosferę tamtych czasów, ukazując nam Wilno, które przeminęło i już nie istnieje, choć nadal żyje w sercach wielu. Tego wieczoru, ci, którzy podążyli za artystami ulicami Żelazną i Niemiecką, odwiedzili Małe Kino i spróbowali słodkich bułeczek, poczuli się jak prawdziwi Wileńczycy. Aktorzy na deskach Paderewski Symphony Orchestra czuli się jak u siebie w domu, z zadowoleniem i uśmiechem przekazali opowieść o miłości i romantycznej melancholii, która po latach nadal trwa. Tego wieczoru wszyscy na chwilę stali się Wileńszczykami.