Wszystko to. za sprawą ostatniego spektaklu Warsztatów Teatralnych zatytułowanego „W poszukiwaniu zaginionej sztuki”. Wydawać by się mogło, że znamy już wszystkie bajki, a dzieci nie będą zainteresowane oglądaniem aktorów na scenie, bo po co? Lecz tak się tylko może wydawać! Oto za sprawą, zręcznie przygotowanego przez Piotra Kukułę scenariusza, znane bajki przemówiły do najmłodszych zupełnie innym językiem. Dobrze znana, Śpiąca Królewna, nie zasypia gdy nie może ukłuć się wrzecionem kołowrotka. Kopciuszek, nie sprząta rozsypanego grochu w popiele ani niczego w kuchni bo dobra Macocha pomaga jej w przygotowaniach do Wielkiego Balu! Wilk, okazuje się jaroszem, a do tego Czerwony Kapturek bardzo go lubi, a w to wszystko są jeszcze uwikłani babcia i listonosz! Alladyn pomylił bajki i omyłkowo wylądował na swoim czarodziejskim dywanie w USA, zakochując się nieszczęśliwie w Królewnie Śnieżce. Czy to wszystko może oznaczać sukces? Czy to jeszcze za mało? To co powiesz drogi Czytelniku na Ducha Teatru wysyłającego ogłoszenia do polonijnych gazet?

Tyle bajkowych postaci na scenie teatru dawno już nie było. Dzięki ciężkiej pracy grupy ludzi przygotowujących do tego ważnego wydarzenie dzieci, stroje, muzykę – było to możliwe.

Przekrój wiekowy, młodych i starszych adeptów sztuki teatralnej na deskach sali Copernicus Foundation tym razem nabrał zupełnie innego, niecodziennego znaczenia. Zwróciłem oto baczną uwagę na dorosłych i na dzieci. Spostrzegłem, że wszystkie dorosłe osoby na scenie zachowywały się jak dzieci, a te młodsze obok starszych grały jak osoby dorosłe. To komplement i jednocześnie wielkie uznanie dla włożonej pracy Agaty Paleczny i jej zespołu, która to już od dziesięciu lat, poświęcając każdą minutę swego wolnego czasu oddaje się zajęciu istnie magicznemu. Efekty pracy, zaprezentowane podczas tego przedstawienia doprowadziły do wzruszeń i westchnień polonijną widownię.

Warsztaty Teatralne to scena i ludzie: z akcentem na pasję i kreatywność. To także umiejętność pracy w grupie lecz przede wszystkim, bez względu na wiek – świetna zabawa i w wielu przypadkach także nauka języka polskiego. Wystawiona sztuka dowiodła słuszności starego powiedzenia: „Dzieciństwo to miejsce, gdzie się mieszka przez całe życie”, a tym bardziej na obczyźnie.

Przed spektaklem oraz w trakcie przerwy można było spotkać się z przedstawicielami Polonijnych Szkół Polskich oraz obejrzeć mini wystawę obrazującą 10-lecie działalności Warsztatów Teatralnych. Porozmawiać z Marylą Pawliną projektantką strojów i wykonać okazyjne zdjęcie na tle stroju Wawelskiego Smoka. Nie mogło też zabraknąć wolontariuszy z Fundacji „Be My Angel”, którzy malowali buzie: duszkom, królewiczom, księżniczkom i całej plejadzie zwierzątek i spidermenów.

Wiele słów, które pojawiło się po spektaklu, wyrażało przede wszystkim podziękowania Agacie Paleczny za ogrom emocji i przeżyć dostarczonych podczas przedstawienia.

Już tak na koniec to zdradzę Wam jeszcze w sekrecie, że tak naprawdę to spektakl Warsztatów Teatralnych „W poszukiwaniu zaginionej sztuki” nie jest o bajkach ani tym bardziej przygodach w nich zawartych. Jest, uwierzcie mi, historią poszukiwania Sztuki i poczucia piękna w każdym z nas. Gdy jedziemy do pracy przepełnioną autostradą i gdy zatroskani odbieramy swój cotygodniowy czek. Sztuka dzieciom opowiada o świecie dorosłych i dorosłym sztuka ta opowiada jak dzieci widzą ich pokręcony świat.

SCENARIUSZ – Piotr Kukula
REZYSERIA – Agata Paleczny
CHOREOGRAFIA- Marzena Pol
KOSTIUMY – Jacek Maryla Pawlina
KIEROWNICTWO MUZYCZNE – Asia Pawlina
MUZYKA- Agata Paleczny, Asia Pawlina, Marek Lichota , Piotr Kucharski oraz utwory znane
ARANZACJE – Adam Serafin
SCENOGRAFIA -Jerzy Hryszko, Piotr Kukula, Antoni Sacha