Obraz Arnolda Böcklina Wyspa umarłych z lat osiemdziesiątych XIX wieku, o którym napisałem w poście zatytułowanym Isle of the Dead, zauroczył Siergieja Rachmaninowa i zainspirował jego najsłynniejszy poemat dźwiękowy pod tym samym tytułem. Rytmiczne wioślarstwo w połączeniu z chorałem gregoriańskim Dies irae z Mszy za zmarłych to główne tematy muzyczne w tej złowieszczej i urzekającej zarazem podróży na tajemniczą wyspę.

Gdyby uznać, że Ziemia jest niczym wyspa w bezmiarze kosmosu, to dziś dorzucić by można, że to wyspa umarłych. Świat umiera jak mucha uderzona łapką przez białych ludzi ze swym długowłosym liderem. Dziś bowiem wszystko wskazuje na to, że ludzkość stała się przeterminowanym towarem. Just expired…

Pewna Chinka swą odważną wypowiedzią poruszyła cały świat. Szczególnie trafiła do tych, którzy wierzą w spiskowe teorie na temat pandemii i uważają, że rację mają ci, co głoszą pogląd, że SARS-CoV-2 wymknął się lub nawet celowo został wypuszczony z laboratorium.

Pewna głęboko wierząca Amerykanka z Kamerunu, lekarka wyznająca, że problemy ginekologiczne pochodzą ze snów erotycznych lub uprawiania seksu z duchem, tym razem zasłynęła z innego powodu. Wzywając na świadka wszechmocnego, przyznała, że wyleczyła ponad 300 pacjentów za pomocą hydroxychloroquine, leku wymienianego wielokrotnie przez amerykańskiego prezydenta, lecz ani razu przez lekarzy.

Pewien bogobojny Polak z muzycznym zacięciem, tak po prostu, bez żadnego zastanowienia na forum publicznym, umieścił tekst tłumaczący dokładnie skąd bierze się ból podczas pobierania wymazu przez nos. Można więc przeczytać, że: „Wprowadzenie sztyftu bardzo głęboko do przewodów nosowych powoduje uszkodzenie bariery hematoencefalicznej na głębokości czaszki. Ma to na celu stworzenie bezpośredniego wejścia do mózgu w przypadku jakiejkolwiek infekcji.”

Osób, którym bliskie są tego typu opinie jest całkiem sporo. W tabloidowych mediach, a szczególnie w serwisach społecznościowych, ten sposób widzenia globalnej pandemii ma liczne rzesze zwolenników. Rozumiem, że jest to temat trudny i wielu wrażliwym wyznawcom może nie przypaść do gustu fakt, że plotą bzdury, że prawda może autentycznie ranić uczucia wiernych, albowiem uczucia z definicji są nieracjonalne, więc trudno komuś racjonalnie cokolwiek wytłumaczyć.

Są tacy, którzy odrzucają naukę, fakty, wyniki badań, wmontowują w swe życie element baśniowy, wierzą w duchy, zmory i ginekologiczne problemy wynikające z erotycznych snów. Nie pozwólmy na to by ci, którym wody sodowej wystarczyło na dyrdymałki, zmienili świat według własnego widzimisię, upolitycznili sprawy, które nigdy nie powinny zostać tematem politycznych dyskursów.

W szpitalach trwa wojna na dwa fronty. Z jednej strony lekarze walczą z czymś co da się nazwać, opisać, istnieje i toczona walka przynosi jakieś efekty. Po drugiej stronie frontu nacierają ci, którzy twierdzą, że nie ma wirusa, nie trzeba nosić maseczek, nie potrzebne jest zachowanie dystansu. Lekarze mają bardzo ciężko.

Zawsze uciekam od szufladkowania, od wpychania mnie w niezręczną sytuację bym odpowiedział na pytanie: którą muzykę lubię, jaki utwór najbardziej przypadł mi do gustu, a to nie jest tak. Muzyki, jej dźwięków nie da się zmierzyć, podciągnąć pod jakieś wykresy. Ja naprawdę dużo słucham różnej muzyki i wciąż chcę więcej i więcej!

Pierwsza potwierdzona prognoza wystąpienia tornada w Europie miała miejsce 25 czerwca 1967 r., kiedy to meteorolodzy z Królewskiego Holenderskiego Instytutu Meteorologicznego stwierdzili, że obserwując kilka występujących po sobie tornad nad północną Francją w dniu 24 czerwca wzór synoptyczny nie zmienił się z dnia na dzień.

Our World (Nasz świat) był pierwszą międzynarodową produkcją telewizji satelitarnej na żywo, która została wyemitowana 25 czerwca 1967 roku. Produkcję, w której wzięło udział 14 krajów, otwierała kompozycja zaśpiewana w 22 różnych językach przez Vienna Boys ‘Choir. Polacy nie wzięli udziału w tym historycznym wydarzeniu by w ten sposób okazać swój sprzeciw z powodu tzw. „wojny sześciodniowej” (5-10 czerwca 1967).

Transmisja Our World przypadła na szczytowy okres trwającej wówczas wojny wietnamskiej. The Beatles zostali poproszeni o napisanie piosenki z pozytywnym przesłaniem, która będzie łatwa dla każdego do zrozumienia i używała tzw. „basic English”. O godzinie 8:54 Beatlesi zakończyli imprezę swoim debiutanckim wykonaniem „All You Need Is Love”. Aby stworzyć wyjątkową atmosferę The Beatles zaprosili na imprezę, do wspólnego wykonania piosenki wielu swoich przyjaciół. Wśród nich znaleźli się członkowie Rolling Stones Mick Jagger i Keith Richard oraz Eric Clapton, Marianne Faithfull, Keith Moon i Graham Nash.

Wszystko czego Ci trzeba to MIŁOŚĆ

To czego dziś wszyscy potrzebujemy najbardziej to: MIŁOŚĆ!